Kobiety uczą Kościół - Jarosław Makowski. Cała (?) prawda o tym jak traktowane są kobiety w Kościele.
Odrobinę kontrowersyjna. Poruszająca niewygodny temat, miejsca kobiet w Kościele.
Kobiety uczą Kościół to zbiór wywiadów z kobietami, które czują się związane z Kościołem Katolickim. Są wśród nich zakonnice, teolożka, filozofka, była zakonnica, gospodyni domowa, prezydent Warszawy, dziennikarka a także czołowa polska feministka - Magdalena Środa, która co prawda z Kościołem nie jest związana, co nie przeszkadza jej wypowiadać się na temat sytuacji w nim panującej.
Autorem tej pozycji jest absolwent filozofii i teologii, były redaktor "Tygodnika Powszechnego", dziennikarz publikujący w "Gazecie Wyborczej", "Rzeczpospolitej", "W drodze" i w "Więzi".
Wszystkie te okoliczności prowadzą do wniosku, że książka ma za zadanie udowodnić, że Kościół jest jak najbardziej otwarty na inicjatywę ze strony kobiet, nie ma problemu z brakiem akceptacji innych ról (innych od roli matki i żony) przez nie pełnionych oraz to, że w emancypacji widzi tylko pozytywne aspekty.
Otóż to, co można znaleźć w wywiadach, składających się na tę książkę czasem może przejść nasze wyobrażenia. Świńskie kawały kierowane w stronę koleżanek, nieufność względem kobiety będącej już w odpowiednim wieku a ciągle niezamężnej, czy traktowanie sióstr zakonnych jak robotów wykonujących bezmyślnie polecenia księży.
Realia są jakie są i niewielu kobietom udaje się przejść przez wszystkie trudności, aby wybić się na niepodległość.
Autor pokazuje współczesną sytuację w rozmowach z jedenastoma kobietami, które osiągnęły sukces lub, w opinii wielu ludzi, przegrały swoje życie, uciekając od świata. Są to:
Monika Waluś - żona, matka i gospodyni domowa, doktor teologii. Uczestniczka ekumenicznego ruchu kobiet. Należy do ekipy prowadzącej rekolekcje dla małżeństw bezdzietnych w Sulejówku. Wykłada dogmatykę na UKSW oraz w wyższych seminariach duchownych: kapucynów w Krakowie i diecezjalnym w Płocku.
Ewa Wipszycka - historyk starożytności, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Warszawskim. Zatrudniona w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorką i współautorką licznych publikacji naukowych, podręczników akademickich i szkolnych oraz artykułów i książek popularyzatorskich. Jest współzałożycielką miesięcznika "Mówią wieki" i członkiem redakcji od 1957 r. Od 2002 r. Prezes Zarządu Fundacji im. Rafała Taubenschlaga.
Elżbieta Adamiak - doktor teologii dogmatycznej, adiunkt na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autorka kilku książek, m.in.: Milcząca obecność. O roli kobiety w Kościele, Spotkania z Maryją, Mariologia.
Halina Bortnowska - polska filozof, teolog, publicystka. Animatorka przedsięwzięć społecznych, uczestniczka ruchu ekumenicznego. Od 2007 przewodnicząca Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
Anna Karoń-Ostrowska - doktor filozofii, współzałożycielka i członek Rady Programowej Instytutu Myśli Józefa Tischnera. Autorka książki Dramat spotkania człowieka z Bogiem i z drugim w myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II.
Hanna Gronkiewicz-Waltz - prawnik, ekonomistka, polityk, była prezes Narodowego Banku Polskiego w latach, przewodnicząca Rady Polityki Pieniężnej, wiceprezes Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR) w latach, posłanka na Sejm RP V kadencji, od 2 grudnia 2006 prezydent miasta stołecznego Warszawy.
Barbara Chyrowicz - siostra zakonna, filozof, etyk, profesor i wykładowczyni Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierownik Katedry Etyki Szczegółowej. Zajmuje się bioetyką.
Małgorzata Chmielewska - siostra zakonna, przełożona Wspólnoty "Chleb Życia", prowadzi domy dla bezdomnych, chorych, samotnych matek oraz noclegownie dla kobiet i mężczyzn.
Teresa Kieniewicz - karmelitanka bosa, przeorysza klasztoru w Bornem Sulinowie. Absolwentka, a później pracownik Wydziału Anglistyki UW.
Monika Szewc - absolwentka romanistyki UJ, po ukończeniu studiów przez dziewięć lat żyła jako mniszka w klasztorze dominikanek kontemplacyjnych, obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.
Magdalena Środa - teoretyk etyki, filozofka, publicystka, feministka. Zajmuje się historią idei etycznych, etyką stosowaną, filozofią polityczną i problematyką kobiecą, była wiceminister w rządzie Marka Belki.
W moim odczuciu ta książka to dowód na to, że kobiety moja coś do powiedzenia w Kościele, ale i na to, że muszę na to ciężko pracować.
I w pewnym sensie apel, aby tę sytuację zmienić.
Polecam. Mimo, że nie jestem feministką, ale wiem, że docinki ze strony męskiej części Kościoła w pewnym momencie przestają być śmieszne a zaczynają irytować.
tytuł: Kobiety uczą Kościół
autor: Jarosław Makowski
data wydania: 2007
wydawnictwo: W.A.B.
ISBN: 978-83-7414-271-7
liczba stron: 215
Autorem tej pozycji jest absolwent filozofii i teologii, były redaktor "Tygodnika Powszechnego", dziennikarz publikujący w "Gazecie Wyborczej", "Rzeczpospolitej", "W drodze" i w "Więzi".
Wszystkie te okoliczności prowadzą do wniosku, że książka ma za zadanie udowodnić, że Kościół jest jak najbardziej otwarty na inicjatywę ze strony kobiet, nie ma problemu z brakiem akceptacji innych ról (innych od roli matki i żony) przez nie pełnionych oraz to, że w emancypacji widzi tylko pozytywne aspekty.
Otóż to, co można znaleźć w wywiadach, składających się na tę książkę czasem może przejść nasze wyobrażenia. Świńskie kawały kierowane w stronę koleżanek, nieufność względem kobiety będącej już w odpowiednim wieku a ciągle niezamężnej, czy traktowanie sióstr zakonnych jak robotów wykonujących bezmyślnie polecenia księży.
Realia są jakie są i niewielu kobietom udaje się przejść przez wszystkie trudności, aby wybić się na niepodległość.
Autor pokazuje współczesną sytuację w rozmowach z jedenastoma kobietami, które osiągnęły sukces lub, w opinii wielu ludzi, przegrały swoje życie, uciekając od świata. Są to:
Monika Waluś - żona, matka i gospodyni domowa, doktor teologii. Uczestniczka ekumenicznego ruchu kobiet. Należy do ekipy prowadzącej rekolekcje dla małżeństw bezdzietnych w Sulejówku. Wykłada dogmatykę na UKSW oraz w wyższych seminariach duchownych: kapucynów w Krakowie i diecezjalnym w Płocku.
Ewa Wipszycka - historyk starożytności, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Warszawskim. Zatrudniona w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorką i współautorką licznych publikacji naukowych, podręczników akademickich i szkolnych oraz artykułów i książek popularyzatorskich. Jest współzałożycielką miesięcznika "Mówią wieki" i członkiem redakcji od 1957 r. Od 2002 r. Prezes Zarządu Fundacji im. Rafała Taubenschlaga.
Elżbieta Adamiak - doktor teologii dogmatycznej, adiunkt na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autorka kilku książek, m.in.: Milcząca obecność. O roli kobiety w Kościele, Spotkania z Maryją, Mariologia.
Halina Bortnowska - polska filozof, teolog, publicystka. Animatorka przedsięwzięć społecznych, uczestniczka ruchu ekumenicznego. Od 2007 przewodnicząca Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
Anna Karoń-Ostrowska - doktor filozofii, współzałożycielka i członek Rady Programowej Instytutu Myśli Józefa Tischnera. Autorka książki Dramat spotkania człowieka z Bogiem i z drugim w myśli Karola Wojtyły-Jana Pawła II.
Hanna Gronkiewicz-Waltz - prawnik, ekonomistka, polityk, była prezes Narodowego Banku Polskiego w latach, przewodnicząca Rady Polityki Pieniężnej, wiceprezes Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR) w latach, posłanka na Sejm RP V kadencji, od 2 grudnia 2006 prezydent miasta stołecznego Warszawy.
Barbara Chyrowicz - siostra zakonna, filozof, etyk, profesor i wykładowczyni Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierownik Katedry Etyki Szczegółowej. Zajmuje się bioetyką.
Małgorzata Chmielewska - siostra zakonna, przełożona Wspólnoty "Chleb Życia", prowadzi domy dla bezdomnych, chorych, samotnych matek oraz noclegownie dla kobiet i mężczyzn.
Teresa Kieniewicz - karmelitanka bosa, przeorysza klasztoru w Bornem Sulinowie. Absolwentka, a później pracownik Wydziału Anglistyki UW.
Monika Szewc - absolwentka romanistyki UJ, po ukończeniu studiów przez dziewięć lat żyła jako mniszka w klasztorze dominikanek kontemplacyjnych, obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.
Magdalena Środa - teoretyk etyki, filozofka, publicystka, feministka. Zajmuje się historią idei etycznych, etyką stosowaną, filozofią polityczną i problematyką kobiecą, była wiceminister w rządzie Marka Belki.
W moim odczuciu ta książka to dowód na to, że kobiety moja coś do powiedzenia w Kościele, ale i na to, że muszę na to ciężko pracować.
I w pewnym sensie apel, aby tę sytuację zmienić.
Polecam. Mimo, że nie jestem feministką, ale wiem, że docinki ze strony męskiej części Kościoła w pewnym momencie przestają być śmieszne a zaczynają irytować.
tytuł: Kobiety uczą Kościół
autor: Jarosław Makowski
data wydania: 2007
wydawnictwo: W.A.B.
ISBN: 978-83-7414-271-7
liczba stron: 215
Od razu mnie zainteresowała, jeszcze na miniaturce :) Jeśli tylko będę miała okazję ją gdzieś "upolować", z miłą chęcią przeczytam, bardzo ciekawy temat :)
OdpowiedzUsuńChyba jej poszukam ;)
OdpowiedzUsuńMyślę, że tu nawet nie trzeba być feministką, aby tego typu zagadnieniami się zainteresować i aby popierać pewne inicjatywy. Mam wrażenie, że wciąż jesteśmy na takim etapie, gdzie wciąż kobietom (i mężczyznom oczywiście też) przypisuje się pewne role, zakorzenione gdzieś głęboko w kulturze. Na świecie gender studies popularne są od kilkudziesięciu lat, w Polsce również tej tematyki się nie unika, a jednak wciąż mam wrażenie, że tkwimy w kompletnym zaciemnieniu. Dobrze, że kobiety rozmawiają i na głos mówią o zepchnięciu ich na margines w tym cholernym patriarchacie. Pewnych feministycznych kwestii nie pojmuję, ale wiele kobiecych działań i inicjatyw zawsze będę popierać.
OdpowiedzUsuńTo bardzo ważna pozycja i cieszę się, że ją przybliżyłaś. Naprawdę chętnie sięgnę.
Domi i Bujaczek - Skandali i krwi w niej nie ma, ale za to opis realiów i prawdziwe historie. Namawiam :)
OdpowiedzUsuńFutbolowa - To prawda. Nie wiem jak to wygląda gdzie indziej, ale niektórym (zwłaszcza starszym księżom) ciągle trudno pogodzić się z obecnością kobiet na Wydziale Teologicznym.
Panuje też opinia, że jako kobieta powinnam koniecznie pracować w szkole podstawowej, bo nie nadaję się do pracy ze starszymi dziećmi i z młodzieżą.
Żarty typu: "mężczyzna nuci przy goleniu a kobieta, odkąd przestała zajmować się darciem pierza, nie ma już gdzie nucić, bo jej się kariery uniwersyteckiej zachciało" przestają mnie śmieszyć...
Wszystko idzie, na szczęście, w dobrym kierunku. Aby jak najszybciej :)